ความหมายของคำว่า ' อั้ก, อั้ก ๆ, อั๊ก, อั๊ก ๆ '

ความหมายของคำว่า ' อั้ก, อั้ก ๆ, อั๊ก, อั๊ก ๆ '
อั้ก, อั้ก ๆ, อั๊ก, อั๊ก ๆ หมายถึง ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบแผ่นหลังด้วยกําปั้นหรือเสียงดื่มนํ้าอย่างเร็วเป็นต้น.

อักกะ
น. พระอาทิตย์; ต้นรัก. (ป.; ส. อรฺก).
อักโกธะ
น. ความไม่โกรธ, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรมหรือ ราชธรรม). (ป.).
อักขร, อักขระ
[อักขะหฺระ] น. ตัวหนังสือ. (ป.; ส. อกฺษร).
อักขร, อักขระ
[อักขะหฺระ] น. ตัวหนังสือ. (ป.; ส. อกฺษร).
อักขรวิธี
น. วิธีเขียนและอ่านหนังสือให้ถูกต้อง, ชื่อตำราไวยากรณ์ตอนที่ว่าด้วยตัวอักษร การอ่าน การเขียน และการใช้ตัวอักษร. (ป.).
อักขรวิบัติ
น. การเขียน อ่าน หรือออกเสียงไม่ถูกต้องตามอักขรวิธี.
อักขรสมัย
[อักขะหฺระสะไหฺม] น. วิชาหนังสือว่าด้วยการอ่านการเขียน. (ป.).